Dziewczynki same zorganizowały święto dla swoich klasowych kolegów - przygotowały laurki, upiekły ciastka, przyniosły owoce, przygotowały stoły, złożyły życzenia, wręczyły prezenty, zaprosiły na ucztę i zabawiały rozmową. Uśmiechy chłopców na fotkach w otoczeniu koleżanek mówią chyba same za siebie, że niespodzianka się udała!
W ramach naszej szkolnej innowacji "3x3: trzeciaki na start na trzy pory roku" odbyły się pierwsze, jesienne, zawody wyścigów rzędów w trzech konkurencjach. Nasza klasa triumfowała we wszystkich trzech odsłonach i wygrała zawody! Brawo my!
Nasze okulary okazały się tak twarzowe, że nie mogliśmy sobie odmówić zdjęć w nich :)
Dziś obchodziliśmy w klasie Międzynarodowy Dzień Jabłka. We własnoręcznie przygotowanych jabłkowych okularach zaśpiewaliśmy jabłkową piosenkę, którą zakończyliśmy smakowitym schrupaniem jabłkowych eksponatów.
Dziś robiliśmy jesienne liście techniką wydrapywanki - ale najpierw przygotowaliśmy sobie szablony liści klonowych i dębowych do odrysowywania.
Rozmawialiśmy o tym, w jaki sposób przekazujemy emocje w rozmowie twarzą w twarz, a w jaki pisząc. W tym drugim sposobie komunikacji wyrażanie emocji umożliwiają nam emotikonki. Każdy z nas zaprojektował i wykonał własną.
Połącz kropki to gra rozwijająca logiczne myślenie i kreatywność. My w nią graliśmy za pomocą naszych ulubionych klocków KORBO. Pani Basia wraz z Panią Janiną, nauczycielką matematyki, przygotowały dla nas plansze z zadaniami.
Dzisiaj działaliśmy w parach. Najpierw wszyscy realizowaliśmy takie same zadanie.
Sami się na nie podzieliliśmy, sami zbudowaliśmy platformy według wzorów
i bez problemu poradziliśmy sobie z utrudnieniem w postaci zastępowania
kolorów innymi (żeby starczyło zębatek). Wybraliśmy kolory i ułożyliśmy wzór początkowy, z tablicy.
Potem, manipulując klockami, stworzyliśmy kolorowe węże od kropki do kropki w danym kolorze, pamiętając o zasadzie, że wszystkie piny muszą być zakryte.
Następnie losowaliśmy kartoniki z układem i każda para pracowała nad innym zadaniem...
... a jak skończyła, dostawała układ od poprzedników. Czasami trzeba było powiększyć platformę, żeby zrealizować zadanie. Tak pilnie pracowaliśmy, że Pani nie nadążała z robieniem zdjęć :)
To była świetna zabawa!
"Proszę Pani, proszę Pani, a dzisiaj jest Dzień Programisty, to może poprogramujemy w Scratchu?" - zawołała Tosia z samego rana w szkole. Ale klasę czekała inna niespodzianka. Odwiedziła nas Pani Janina, nauczycielka matematyki. I zaproponowała nam granie w sudoku. Nie bardzo wiedzieliśmy, na czym ta gra polega, ale nam to wyjaśniła i pokazała, że grać będziemy na korboplanszy klockami korbo. Skonstruowaliśmy plansze, podzieliliśmy się na dwie grupy i zaczęliśmy kombinować.
Wspierała nas pani Janina, Pani Agnieszka i Pani Basia. Ale tylko troszeczkę, bardziej nakierowywały, na co zwrócić uwagę, niż pomagały. Nasze mózgi działały na coraz większych obrotach, a prace posuwały się w obu grupach do przodu.
Coraz odważniej manipulowaliśmy klockami, coraz lepiej wypełnialiśmy warunki, a panie coraz rzadziej się odzywały do nas - nawet nie zauważyliśmy, że pracujemy samodzielnie.
Po kolejnych kilku minutach obu grupom się udało! Ostatnie sprawdzenia, czy wszystko jest dobrze i TADAM!
Klocki powędrowały z Panią Janiną na górę, do starszych klas. I wiecie co się okazało? Że nie wszyscy czwarto-, piąto- i szóstoklasiści poradzili sobie z zadaniem; tylko nasza 3a cała z jego wykonania może być dumna!
10 września 1972 roku to data jednego z największych sukcesów w historii polskiej reprezentacji piłki nożnej i Dzień Piłkarza go upamiętnia. W finale turnieju olimpijskiego drużyna Polski zmierzyła się z Węgrami i wygrała 2:1. My z tej okazji obejrzeliśmy film ze skrótem tego spotkania oraz drugi z wypowiedziami bohaterów tego meczu.
A potem założyliśmy pięć biur detektywistycznych, aby odnaleźć skradzioną piłkę.
To było trudne zadanie - musieliśmy rozwiązać zagadki matematyczne, aby to zrobić.
Trzem zespołom udało się to zrobić bezbłędnie, więc mecz finałowy Mistrzostw Świata może się odbyć.
Logiczne myślenie i spełnianie warunków to podstawa nauki - nie tylko programowania.
Mając do dyspozycji sześć klocków w sześciu kolorach należało ułożyć z nich wieżę zgodnie z następującymi warunkami:
1. pierwszy i ostatni klocek nie mogą być w zimnym kolorze (negacja jest utrudnieniem) - było to odwołanie się do wiadomości, jakie utrwalaliśmy w tym tygodniu
2. pierwszy i ostatni klocek nie mogą być w zimnym kolorze i klocki w ciepłych kolorach nie mogą się stykać (dołożenie kolejnego warunku, ponownie negacja)
3. pierwszy i ostatni klocek nie mogą być w zimnym kolorze, klocki w ciepłych kolorach nie mogą się stykać i nie mogą się stykać klocki niebieski i zielony (dołożenie kolejnego warunku, trzecia negacja)
Dzieci zauważyły, że, mimo iż wszyscy wykonali zadanie prawidłowo, ich wieże nie są identyczne, oraz że im więcej warunków, tym większe prawdopodobieństwo, że znajdą się takie same rozwiązania.
Orientacja w przestrzeni, szybkie i prawidłowe reagowanie na polecenia, koncentracja uwagi wzrokowo-słuchowo-ruchowej - to wszystko dziś mogliśmy poćwiczyć na zajęciach z klockami. Cztery korboplatformy, sześć korbozębatek i każdy miał możliwość sprawdzić się w korbodyktandach przestrzennych. A niektórzy nie tylko w ich układaniu na planszy, ale także w ich dyktowaniu innym - brawa za odwagę dla Tosi, Oli F. i Janka. Dyktando Janka możecie zobaczyć na filmiku! Teraz trzeba pamiętać o ćwiczeniach doskonalących, jakie pokazywaliśmy na koniec.
„Po pierwsze, mieć dużo chomików, lornetkę i domek malutki i żeby się u mnie na strychu zalęgły choć raz krasnoludki. A ja chciałbym fruwać po niebie, w minutę być na końcu świata, a w domu mieć tylko dla siebie samolot i psa oraz brata” – to fragment piosenki Radiowych Nutek. Dziś świętowaliśmy Dzień Marzyciela najpierw marząc, potem rysując swoje marzenia, a na koniec opowiadając o nich.
A pośpiewać o marzeniach też warto!
